- superbificus
- sŭperbĭfĭcus, a, um
Sen. qui rend fier, qui enorgueillit.
* * *sŭperbĭfĭcus, a, um Sen. qui rend fier, qui enorgueillit.* * *Superbificus, pen. cor. Adiectiuum. Senec. Qui fait l'homme orgueilleux.
Dictionarium latinogallicum. 1552.